تعیین ساختار عاملی، روایی و پایایی مقیاس تحریف شناختی بین فردی در دانشجویان دانشگاه تبریز

چکیده مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی مقیاس تحریف شناختی بین فردی در دانشجویان دانشگاه تبریز بود.روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعات اعتباریابی و روان سنجی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز بودند که از بین آن ها 368 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و از آنان خواسته شد مقیاس های تحریف شناختی بین فردی (icds)، صفات شخصیت مرزی (stb) و پرسشنامه سبک های دفاعی (dsq) را تکمیل کنند. ضرایب اعتبار پرسشنامه تحریف شناختی بین فردی از طریق آلفای کرونباخ و روش تصنیف محاسبه شد. برای بررسی روایی سازه و ساختار عاملی icds، از روش تحلیل عامل های اصلی با چرخش واریماکس، و به منظور تأیید عامل های استخراج شده، از مدل تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. یافته ها: تحلیل عاملی icds به روش تحلیل مولفه های اصلی با چرخش واریماکس، سه عامل انتظارات غیرواقعی در روابط، طرد در روابط بین فردی و درک نادرست بین فردی را استخراج نمود. سایر شاخص های روایی (همزمان و همبستگی متقابل خرده مقیاس ها و کل مقیاس) و پایایی (ضرایب همسانی درونی و تصنیف) نیز گزارش شده است. همه این شاخص ها روایی و پایایی مقیاس تحریف شناختی بین فردی را تائید کردند.نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است که مقیاس تحریف شناختی بین فردی (icds) در جامعه ایرانی از روایی و پایایی کافی برخوردار است و می توان در مطالعات روانشناسی و روان پزشکی مورد استفاده قرار داد.